هواپيماي ِ ما يادآوري دوباره ي ِ رويدادي ست كه هر چند از اين دست جنايات براي انسان معاصر از طريق رسانه به روزمرگي تبديل شده است ولي دلخراش بودن آن باقي ست . ناپايداري اثر وكشمكش هاي ميان دريا و سنگ ها حكايت جدل براي رسيدن به قدرتي ست كه انسان را با تمام زيبايي هايش به جنگ و خون و نهايتن به حقارت مي كشاند.
به نوعي تاثيرگذارترين كار پانزدهمين جشنواره هنرمحیطی ،به زير آب رفتن نماد هواپيماي پرواز 655 بود.
ايده پرداز كار احمد نادعليان- دبيراين جشنواره- بود.
هرلحظه كه هواپيماي سنگي بيشتر به زير آب مي رفت ،
دريا رنگين تر مي شد و ياد آور مرگ انسان هاي بي دفاع .
اين بارخاك جزيره ي هرمز بود كه پهنه ي خليج فارس را رنگين مي كرد.
۶۶ نفر از اين مسافران كودكان زیر۱۳ سال بوده اند.
صلح در خليج فارس
وقتي پرواز 655 مورد هدف قرار گرفت، مسافرانش بين آسمان آبي و درياي نيلگون، سرخ پوش شدند؛ بدون هيچ فريادي براي کمک خواهي. فریاد هديه ايست به تمام قربانیانی که مجالی برای کمک خواهی نداشته اند. فرياد - تارا
كه لاكپشت ها آسيب پذيرترين اين موجودات بوده اند.
با خاك سرخ هرمزلاكپشت هايايمان رابرساحل نشانديم،
در جايي كه با مد به دريا برگردند.
عاصفه خاص، محمودمكتبي ،زهراشفيع آبادي وباهمكاري
حسام الدين محمديان و فاطمه ژاله
«زورق» محمود مكتبي
درون تار بافته خود گرفتارم
روز و شب (اجرا)
خورشيد - زهرا شفيع آبادي
.jpg)
روياي سپيد
تارا وعاطفه خاص ، راحله زمردي نيا و با همكاري شهرناز زركش
درقطارتهران ـ بندرعباس به تمام دوستان همراه مان هدیه ای سفید دادیم.مقصد همگی مان جزیره هرمز و شرکت درجشنواره ای به یاد مسافران پرواز۶۵۵بود.
سفیدی را هدیه دادیم با آرزوی صلحی پایدار برای تمامی انسانها .
جالب این جا بود که تمامی دستبندها درگذر روزهای جشنواره با خاک سرخ جزیره رنگین شدند.
هديه - تارا و عاطفه خاص
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر