سرخه حصار

كوچ - اولين بار در جشنواره هنرهاي تجسمي خرم آباد - بهار1386-به عنوان نمادي از چادر عشاير و نشاني ازكوچ، در طبيعتي سبز و زيبا، اين چيدمان بر پا شد و حالا در مكاني با پس زمينه ي شهري آلوده.
تغییر در انسان و طبیعت همیشگی است و کوچ هم نشانی از تغییرات طبیعت است که انسان را به سفر و جُستن فضایی نو ترغیب می کند. این تغییرات برای ما اهمیتی بسزا داشته و ما با استفاده از المانهایی چون منگوله و پارچه هايِ رنگي با رنگ هایِ تند ، شاد و زنده يِ ( که به تعبیری میتوان آنها را رنگ زیستن نامید) کوچ نشین های ایرانی سعی در نمایش آنها برای انسان معاصری داریم که اکنون تقریبَن در هیچ یک از محیط هایِ اجرا شده یِ این اثر زندگی در فضایِ باز را تجربه نمی کند و به آپارتمان ها یا محیط های بسته یِ خود کوچ کرده است.
نوعِ اجرایِ ساده ، صمیمانه و بی دغدغه يِ این اثر برای رسیدن به حسی مشترک از محیط هایِ گوناگونی ست که آگاهانه و بدور از هرگونه اتفاق انتخاب شده است تا نگاهی نو به واقعیت و عناصری داشته باشیم که بخشی از تغییرات انسان و محیط اَش را نشان می دهد.
فرش-حجمي از الياف درخت كاج
مرز-حجمي از الياف درخت كاج
كوچ ، فرش و مرز ،نتيجه همكاري يك روزه گروه :

هفت پنجره كار گروهي روز دوم درپارك سرخه حصاراست.
بعد از اتمام كار پنجره هايمان را با پوشال بستيم اما باد پوشال ها را با خود برد.
اجرا توسط (تارا ، راحله ، محمود ،عاطفه ، زهرا)
رنگ در ميان درختان-راحله زمردي نيا

تهران-پارك سرخه حصار- مرداد1386

عکس ها ازراحله زمردي نيا