هفدهمين جشنواره ي هنر محيطي ايران - پلور

گزارشي از هفدهمين جشنواره يِ هنر محيطيِ ايران
هفدهمين جشنواره يِ هنر محيطيِ درمركز بين الملليِ هنريِ پرديس (پلور) با مديريت احمد نادعليان و همراهيِ گروه هنرجديد برگزار شد. اين جشنواره در مدت 3 روز (13 تا 15 تير 1387) و با حضور هنرمنداني از شهرهايِ تهران، دزفول، مشهد، زاهدان، خرم آباد و چند شهر ديگر شكل گرفت. محوريت اين جشنواره آلودگي آب بود و كار خود را با اين عنوان كه <آب از سرچشمه آلوده است> آغاز كرد. كارهاي روز نخست با اجرايِ يك كار گروهي و مشاركت تماميِ هنرمندان حاضر شروع و سپس با كارهاي انفرادي و اجرايِ موسيقي در محيط پيگيري شد. روز دوم نيز با وجود ادامه يِ روندِ كارهايِ انفراديِ هنرمندان، اين بار از لحاظ مكان و نوع اجرا شاهد تفاوت هايي بوديم تا آنجا كه پرفورمنس يكي از هنرمندان دزفولي در بازارچه و محلّه هايِ پلور توجه مخاطبانِ عام را جلب كرده بود. عصر اين روز با تغيير مكان از كنار رودخانه و رفتن به ارتفاعات بالاتربعضي از هنرمندان به اجرايِ آثار شخصي تر و غير مرتبط با موضوع جشنواره پرداخته و احمد نادعليان نيز به حجاري هايِ جديد خود بر روي سنگ مشغول شد. بيشتر آثار ارائه شده در مدّت اين دو روز در حوزه يِ چيدمان هايِ محيطي و بيشتر با مواد برگرفته از محيط همچون سنگ، چوب، آب، زغال و... اجرا شده بود. آنچه كه در رابطه با آثار ارائه شده در اين جشنواره نسبت به دوره هايِ پيشين مي توان گفت فضا و برخورد حرفه اي ترِ هنرمندان نسبت به اجرايِ آثارشان بود كه نمونه يِ آن را مي توان در برخورد آنها با موضوع جشنواره و همچنين هماهنگي يِ بيشتر جنبه يِ زيبايي شناسي يِ اثر با مفهوم و تعهدات فرهنگي، اجتماعي و سياسيِ آن پيگيري نمود. در پايان روز دوّم دو نشست برگزار گرديد كه در نخستين آن احمد نادعليان به معرفيِ چند تن از هنرمندانِ مطرحِ جهاني در زمينه يِ هنر محيطي پرداخت و توضيحاتي درباره يِ نوع نگاه و نحوه يِ اجرايِ آثار آنها داد. در نشست دوّم كه با حضور بيشتر هنرمندان بود به بررسي و گفتگو پيرامون آثار اجرا شده در مدّت اين دو روز پرداخته شد. اجرايِ موسيقي بوسيله يِ سازهايِ ساخته شده از زباله هايِ فلزي توسط حسام الدين محمديان و اجرايِ آوايِ گروهي پايان بخش نشست دوّم بود. در آخرين روز اين جشنواره نيز هنرمندان گروه هنرجديد در محلِ گردآوري زباله هايِ پلور -كه به بدترين شكل ممكن گردآوري و روانه يِ رودخانه مي شود- به اجراي آثار مرتبط به آن محيط پرداختند

اجراي گروهي تمامي هنرمندان حاضر در جشنواره - روز نخست

ارمغان فرزندان آدم به " آب " جز سياهي بود؟
اثر مشترك عاطفه خاص و تارا با همراهي محمود مكتبي

سياهي آمد . . .

اجرايي از تارا

كوچ - اثر تارا

اثري از زهره دلداده

از چشم ديگر ما هم نيستيم ....
آثاري از شهرناز زركش

از مجموعه «مرگ طبیعت ، مرگ انسان» راحله زمردي نيا

اثري از مهتاب و فرشته

اثري از هاني آهنی

اثري از فرزانه نجفي

من از تبار گل هاي گلداني نيستم
برهنه
يكسر با زمين زيستن مي خواهم
اجرایی از محمود مكتبي

آثاري از حميد نورآبادي

چیدمانی از سنگ اثر محمدرضا احمديان

اثري از مهدي متولي

تصويري از نشست هاي روز دوّم

طبیعت ـ انسان ـ زباله؟
طبيعت ـ زباله ـ انسان؟
اثري از تارا گودرزی

عكاس راحله زمردي نيا و شهرناز زركش
خبر جشنواره در:

حجمي از آلودگي

كاربا بطري ها واين دغدغه كه با اين حجم ازآلودگي درمحيط چه بايد كرد؟ نخستين بار درمحله دربند شكل گرفت كه با استفاده از بطري هاي دور ريخته شده دريك قسمت كوچك از رودخانه پرده بلندي را بريك درخت آويزان كرديم. كار با زباله ها و پسماند اشياء كار جديدي نبود اما آنچه كه اجراي اين اثر را متفاوت كرد، نحوه ي ارتباط با مخاطب و زباني بود كه درهمين راستا بايد انتخاب مي شد تا علاوه برجنبه ي زيبايي شناسي ، ارائه اثر تاثير گذار نيز باشد و تبديل به يك كار صرفن مينيمال نشود.
آلودگي محيط زيست به وسيله ي اشياء صنعتي و واكنش هنرمندان مختلف به آن، مسئله اي جهاني است كه نمونه هاي فراواني دارد. در ايران نيز اين مشكل به شكلي جدي مطرح است امّا مخاطب ما تنها يك سازمان يا كارخانه يا فرد نيست كه مي بايست تك تك افراد را از قشرهاي گوناگون درگير اين مسئله كرد.

دومين سازه گروه با استفاده ازبطري هاي دور ريخته شده اي كه به هم دوخته شدند

سازه يمان را در مكان هاي مختلف قرار داديم

درختان تا كي مي توانند درميان زباله هاي ما دوام آورند

.در پايان كار عكس يادگاري گرفتيم

اين ها همه بطري هايي هستند كه ازآب پلورپرشده بودند.

چگونه است كه آبي اينچنين حيات بخش باعث آلودگي ميشود؟

دست گرمي شب پيش

اين كار حاصل تلاش شهرناز زركش ، راحله زمردي نيا ، تارا گودرزي ، محمود مكتبي
و با همكاري حسام الدين محمدييان در روستاي پلوروهمزمان با جشنواره 1+17 شكل گرفت.

عکسها از راحله زمردي نيا

شهريور1387