این اثر ، چیدمانی از تنه‌های درخت و ورقه‌های فلزی معلق در فضا است که به همراه صدا به یک فضای چند‌رسانه‌ای دست یافته است.
در این اثر مخاطبان می توانند توسط یک دستگاه تایپ قدیمی که در میانه چیدمان‌تنه‌های درخت وجود دارد متنی را که می‌خواهند بنویسند.
ورقه های فلزی که به عنوان نمادی از درب های سنگین و سرد زندان و در موازات یکدیگر قرار گرفته اند راهرویی تنگ و تاریک را ساخته که مخاطب از میان آن به سوی نور مرکزی کار که بر روی میز آهنی قرار گرفته است، می رود. همچنین در پشت دربها لامپ های کم نوری نصب شده که هنگام ورود مخاطب بواسطه یک سنسور، روشن شده و فضا را اندکی روشن می کنند. در کنار این چیدمان ها، صدای تایپ ماشین تحریر که گاهی با یک صدای وهم آلود دیگر همراه می شود، در فضا به گوش می رسد .
